Ε ναι λοιπόν αγαπημένοι φίλοι και φίλες του Style and The City. Τα χρόνια πέρασαν. Κι εμείς μεγαλώσαμε. Ωριμάσαμε (λέμε τώρα). Αλλά είναι ποτέ κανείς υπερβολικά ώριμος για να δει μια υπέροχη, απολαυστική, drama-free παιδική ταινία; Η απάντηση είναι όχι και το παρόν άρθρο στόχο έχει να μιλήσει στο παιδί μέσα σας.
Αν και τεράστια φαν της Disney και των έργων της,δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω πως από μια ηλικία και μετά το -αξιολάτρευτο κατά τ' άλλα- παιδικό περιεχόμενο των συγκεκριμένων ταινιών, ίσως και να φαίνεται λίγο μονότονο. Βέβαια θα αναρωτηθείτε και με το δίκιο σας πώς γίνεται μια παιδική ταινία να μην έχει παιδιάστικο περιεχόμενο, και εγώ σας απαντάω με μόνο μία λέξη: SHREK! Kαι για εσάς που δεν καταλάβατε κάτι από τη μονολεκτική μου απάντηση, εξηγώ: Ο Σρεκ είναι ένα πράσινο, μεγαλόσωμο, ελαφρώς αντικοινωνικό, αλλά καλοσυνάτο τέρας που ζει ήρεμα στο βάλτο του. Μέχρι που η ήρεμη αυτή ζωή του διαταράσσεται όταν μπλέκεται σε μια απίστευτη περιπέτεια προκειμένου να σώσει την πριγκίπισσα Φιόνα, η οποία κρύβει ένα τεράστιο μυστικό. Πιστός του σύντροφος σε αυτό το ταξίδι του είναι ο Γάιδαρος ένας τόσο ενοχλητικός όσο και αξιαγάπητος...γάιδαρος (προφανώς), ενώ στο πλάι του στέκονται και όλα τα μαγικά πλάσματα των παραμυθιών που ακούγαμε και βλέπαμε ως παιδιά.
Το εξαιρετικό όμως με τη σειρά ταινιών Σρεκ (Shrek 1, Shrek 2, Shrek the 3rd, Shrek Happily ever after) δεν είναι ούτε η πλοκή, ούτε οι χαρακτήρες ούτε καν τα υπέροχα γραφικά,αλλά ο τρόπος που όλα αυτά είναι συνδυασμένα με ένα χιούμορ τόσο ενήλικο, το οποίο ίσως τελικά να καθιστά την ταινία κατάλληλη περισσότερο για ενήλικες παρά για παιδιά. Δε θα ήταν μάλιστα υπερβολή να πούμε πως πρόκειται πιο πολύ για παρωδία των παιδικών παραμυθιών παρά για ένα ακόμη παραμύθι, κάτι που γίνεται σαφές μέσω της απομυθοποίησης όλων των γνωστών και αγαπημένων παραμυθικών ηρώων (Πινόκιο, Ο Λύκος και τα 3 Γουρουνάκια, Κάπτεν Χουκ, και πολλών άλλων).
Κάτι που επίσης ξετρελαίνει στις ταινίες του Shrek είναι η μουσική.Αν είστε νοσταλγοί της Disco, κάνατε την τύχη σας καθώς σχεδόν σε κάθε σημαντικό γεγονός το τραγούδι που το συνοδεύει είναι αυτής της Χρυσής εποχής. Δε λείπουν όμως και οι πιο σύγχρονες μουσικές ενώ μερικές διασκευές είναι απλώς ιδιοφυείς. Τέλος, σημαντικότατο στοιχείο της επιτυχίας του Shrek είναι το καστ των ηθοποιών, με πρωταγωνιστές τους Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz και Antonio Banderas (δανείζει τη φωνή του στον Γάτο από τη δεύτερη ταινία και μετά).
Αν θέλετε να δείτε μια κλασσική, αθώα, γλυκιά παιδική ταινία από την οποία θα αποκομίσετε ένα μήνυμα σχετικό με την αγάπη, τη φιλία ή την οικογένεια σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα το Lion King, αφού ο Shrek απέχει πολύ από κάτι τέτοιο. Δείτε το μόνο αν είστε έτοιμοι να απομυθοποιήσετε τα παραμύθια με τα οποία μεγαλώσατε,να γελάσετε μέχρι δακρύων και να περάσετε ένα δίωρο χωρίς κανέναν απολύτως προβληματισμό. Και μη ξεχνάτε! Αυτή δεν είναι μια ταινία για όσους θέλουν να ξαναγίνουν παιδιά, αλλά για εμάς που δε σταματήσαμε ποτέ να είμαστε!
Αν και τεράστια φαν της Disney και των έργων της,δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω πως από μια ηλικία και μετά το -αξιολάτρευτο κατά τ' άλλα- παιδικό περιεχόμενο των συγκεκριμένων ταινιών, ίσως και να φαίνεται λίγο μονότονο. Βέβαια θα αναρωτηθείτε και με το δίκιο σας πώς γίνεται μια παιδική ταινία να μην έχει παιδιάστικο περιεχόμενο, και εγώ σας απαντάω με μόνο μία λέξη: SHREK! Kαι για εσάς που δεν καταλάβατε κάτι από τη μονολεκτική μου απάντηση, εξηγώ: Ο Σρεκ είναι ένα πράσινο, μεγαλόσωμο, ελαφρώς αντικοινωνικό, αλλά καλοσυνάτο τέρας που ζει ήρεμα στο βάλτο του. Μέχρι που η ήρεμη αυτή ζωή του διαταράσσεται όταν μπλέκεται σε μια απίστευτη περιπέτεια προκειμένου να σώσει την πριγκίπισσα Φιόνα, η οποία κρύβει ένα τεράστιο μυστικό. Πιστός του σύντροφος σε αυτό το ταξίδι του είναι ο Γάιδαρος ένας τόσο ενοχλητικός όσο και αξιαγάπητος...γάιδαρος (προφανώς), ενώ στο πλάι του στέκονται και όλα τα μαγικά πλάσματα των παραμυθιών που ακούγαμε και βλέπαμε ως παιδιά.
Το εξαιρετικό όμως με τη σειρά ταινιών Σρεκ (Shrek 1, Shrek 2, Shrek the 3rd, Shrek Happily ever after) δεν είναι ούτε η πλοκή, ούτε οι χαρακτήρες ούτε καν τα υπέροχα γραφικά,αλλά ο τρόπος που όλα αυτά είναι συνδυασμένα με ένα χιούμορ τόσο ενήλικο, το οποίο ίσως τελικά να καθιστά την ταινία κατάλληλη περισσότερο για ενήλικες παρά για παιδιά. Δε θα ήταν μάλιστα υπερβολή να πούμε πως πρόκειται πιο πολύ για παρωδία των παιδικών παραμυθιών παρά για ένα ακόμη παραμύθι, κάτι που γίνεται σαφές μέσω της απομυθοποίησης όλων των γνωστών και αγαπημένων παραμυθικών ηρώων (Πινόκιο, Ο Λύκος και τα 3 Γουρουνάκια, Κάπτεν Χουκ, και πολλών άλλων).
Κάτι που επίσης ξετρελαίνει στις ταινίες του Shrek είναι η μουσική.Αν είστε νοσταλγοί της Disco, κάνατε την τύχη σας καθώς σχεδόν σε κάθε σημαντικό γεγονός το τραγούδι που το συνοδεύει είναι αυτής της Χρυσής εποχής. Δε λείπουν όμως και οι πιο σύγχρονες μουσικές ενώ μερικές διασκευές είναι απλώς ιδιοφυείς. Τέλος, σημαντικότατο στοιχείο της επιτυχίας του Shrek είναι το καστ των ηθοποιών, με πρωταγωνιστές τους Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz και Antonio Banderas (δανείζει τη φωνή του στον Γάτο από τη δεύτερη ταινία και μετά).
Αν θέλετε να δείτε μια κλασσική, αθώα, γλυκιά παιδική ταινία από την οποία θα αποκομίσετε ένα μήνυμα σχετικό με την αγάπη, τη φιλία ή την οικογένεια σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα το Lion King, αφού ο Shrek απέχει πολύ από κάτι τέτοιο. Δείτε το μόνο αν είστε έτοιμοι να απομυθοποιήσετε τα παραμύθια με τα οποία μεγαλώσατε,να γελάσετε μέχρι δακρύων και να περάσετε ένα δίωρο χωρίς κανέναν απολύτως προβληματισμό. Και μη ξεχνάτε! Αυτή δεν είναι μια ταινία για όσους θέλουν να ξαναγίνουν παιδιά, αλλά για εμάς που δε σταματήσαμε ποτέ να είμαστε!
Χριστίνα Λάγιου